"कविता लेख्दिन महाशय….."

म अब कविता लेख्दिन महाशय !

किन लेख्नु र कविता

रमितै रमैताको देशमा

मैले पनि त रमिता गर्नुछ

अनि मैले पनि अरुले झैं

नेपाल बन्द गर्नुछ

गर्नु छ चोक - चोकमा आमाहड्ताल

नत्र म यो सानो नेपालबाट सदाको लागि

डाइनोसर बनेर विलिन हुनेछु

त्यसैले म अब कविता लेख्दिन

मलाई कवी बनेर निस्कनु छैन

थाछ महाशय !

कविता लेखेर शहरमा महल बन्दैन

न त मेरो कविता सहजै छापिन्छन

किनकी मैले कुनै सम्पादकलाई चिनेको पनि छैन

न त कुनै कक्टेल पार्टी गराएको छु

त्यसैले माफ गर्नोस् म अब कविता लेख्दिन

बरु अरुले झैं बन्द - हड्ताल गर्न मैले पनि जरुर सिक्नु छ

दुई-चार जनालाई कुटेर भएर पनि

नेता बन्नु छ

सबैलाई खुला चुनौती दिंदै भन्नुछ

ए सक्छ्स् भने मलाई समा…….

तर कविमा यो विशेषता हुँदैन

त्यसैले म झुक्किएर पनि कवी बन्दिन

अब मलाई छिट्टै नाम र दाम चाँहीएको छ

चाहे संसद वहिष्कार गरेर होस्

या त आफैंलाई परिष्कार गरेर

वा त अर्को पार्टी स्विकार गरेर ……

म अब कविता लेख्दिन र कवी पनि बन्दिन

मलाई देव बन्नुछ चाहे रामदेव होस् वा वामदेव

महाशय मलाई

अब जसरि पनि नेता बन्नुछ

टुहुरे कवी होइन

मलाई एक होनहार नेता बन्नुछ

त्यसैले कविताकै कसम

म कविता लेख्दै-लेख्दिन …….